İnsan, bu alemde bir misal-i musağğar sanki .. Onun içindir ki kainatta cerayan eden herşey insan içinde geçerli. Her fani için mukadder bir yazıdır “İnna lillah ve inna ileyhi raci’un” gerçeği ..

Hayat uzun bir cümleye benzer ve içinde kimileyin ünlemler yani coşkular,heyecanlar yada acılar vardır. Bazen soru işaretleri gibidir yani sorular ve sorgulamalar görürsünüz o cümlede.

Bazen nedamet modunda parantezler, kuşku tadında duraksamalar ve virgüller, kimileyin bitti zannettiğiniz ama devam eden noktalı virguller olur insan hayatında.. Birde nokta vardır ki o çok şey anlatır şu fani insana .. Nokta cümlenin ölümü, ölümse cümle hayatın noktasıdır zira..

Nokta, bana ölümü hatırlatır evvela...Bir sonun habercisidir nokta...Her cümlenin noktası vardır...Buna şöyle desem nasıl olur? `` Her cümle nokta`yı tadacaktır...``Nokta, cümlenin ölümü, ölüm ise hayatın noktası bir başka anlatımla...Nokta ile cümle biter, ölüm ile cümle hayat...Her hayatın bir noktası ve her cümlenin de bir ölümü var şüphesiz... Nokta bana Fanisin ey insan! mesajı verir... Nokta, beni tabutumun tahtalarını düşünmeye sevkeder...

Nokta bana ``Mut`u kable ente mut`` (Ölmeden once ölünüz) sırrını hatırlatır...Ölmeden önce ölmenin ince sırrını...Nokta, beni önce mezarima götürür sonra hayatın içine çeker...Özbenliğini, kündeye yatırmış bir pehlivan misali... Hayatın içinde özne olmaya çağırır nokta beni...

Nokta, önce yok eder sonra var eder... Nokta olmak aslında var olmak demektir...Nokta, var ile yok arasındaki ince sırdır aslında...Beyaz kâğıdın üstündeki tek bir küçük parça...

O olmasa ne var? Olmamak ile var olmak arasındaki ince sırdır aslında...O da olmasa olacak hiç bir şey yoktur...Nokta, benlik bilincidir...Şehadet ``ben`` ile başlar... Ben varım diyemeyen ben iman ettim diyemez... Var olmak bir lütuftur... Yok olmak ise cehennemde var olmaktan daha acıdır...

Hiçlik açısından kurtulmanın adıdır nokta... Nokta bana Sen varsın ey insan! mesajını verir...Sen varsın öyleyse yapman gerekenler var...Niçin varım? Sorusunu sormaya sebeptir nokta...Var olmak bir lütuf, nokta o lütfü hatırlatan levha...

Karanlığı delen bir gedik gibidir nokta...Karanlık ışığın olmaması hali... Yokluk,noktanın olmaması hali...Nokta, yokluğun bağrına bir hançer adeta...Sühreverdi şöyle der ``Ey gece karar kararabildigin kadar zira karanliginin son noktası aydınlığın başlangıcıdır"

Nokta umudu hatırlatır kimileyin... Her noktadan sonra yeni bir cümle başlar,her son yeni bir başlangıca gebe... Nokta umuttur bence...Öyle zaman olur ki ışık sandıklarınız gece çıkar ve destan sandıklariniz ise hece...Ama o hecede saklıdır aslında destan onu okuyabilene...

Tek bir harfin bile anlattıkları vardır insana...Elif kıyamı, dal rüküyu ve mim secdeyi mesela... Ademi okurken görür bunu okuyan kimi zaman... Harflere AŞıK olanlar vardır İslam tarihinde...Onlara hayranlık duyanlar...Dal harfine meftundur onda tevazuyu görenler mesela... işte ben ise noktaya sevdalıyım belki de... Çünkü,nokta umut ve ıŞıK benim lügatımda...

Nokta, dünyanın muhtaç olduğudur aslında... Nokta bir dik duruş ve kararlılıktır...Şahsiyetli ol! mesajı vardır noktada... Nokta ,cümledeki şahsiyet, şahsiyet davranistaki nokta demeli belki de...Kararlılıktır bu anlamda nokta...Bir kesin dönüstür ...Batıl olana buraya kadarsın diyebilme cesaretidir aslında..

Nokta, izzetin, onurun ve şahsiyetin mütevazi bir anlatımıdır bence... Onun için dahi şehadet önce ``La`` diyerek başlar...Hayır diyebilme cesaretidir nokta...Batıla ve tağuta, nefse ve negatif özbenlige olan hayır diyebilme cesaretidir...Her noktanın ardında bir büyük harf ve her şahsiyetli davranışın ardında erdemli işler olmalıdır o halde...

 Ali bin Ebi Talib’in dilinde bir noktadan infilak eder ilim. Besmelenin başındaki “ba” harfinin altındaki noktadır aslında sırr-ı ilim...

 Nokta, silahın ucundaki mermi, hakimin dilindeki son söz...Nokta ölüm meleğinin ziyareti...Nokta, siyah bir gül... Nokta, elvedasız ayrılık...Nokta, veda hutbesi...

 Nokta, ölüm ve nokta, diriliş...Nokta, iniş ve yeniden yükseliş...Nokta, vasiyetname...Nokta, besmele ile vahyin başı ve nokta İlahi sözün sonu...

Nokta,baş ve son...Nokta baş ile son arasında köprü...Ve nokta her şey... Ve her şey noktadan yine... 

Nokta, aynı zamanda, partilerin,cemaatlerin,cemiyetlerin, ideolojilerin ve her beşeri oluşumun sonu olduğunu hatırlatan.Ne güzel der o kutsi beyan:

“Her toplumun bir sonu vardır. Sonları geldiğinde; ne bir süre ertelenebilir ne de öne alınabilir” (Araf: 7:34)

Öyleyse ey insan ! Kendine gel seninde var bir sonun. Öyle diyor zira o güzel kelam : “ İnna Lillahi ve İnna İleyhi Raci'un" (Bakara 156)